Łacińska nazwa glistnika to Chelidonium, która swoją etymologię zaczerpnęła z greckiego słowa “chelidon” oznaczającego jaskółkę, gdyż w starożytnej Grecji zakwitanie i zamieranie tej rośliny było łączone z przylotami i odlotami jaskółek. Z tego też powodu glistnik zwany jest również jaskółczym zielem. Jest to roślina pospolita, występująca niemal na całym terenie Eurazji. Na wielu obszarach uznawana jest za chwast.
Glistnik jest uznawany za roślinę toksyczną. Należy zachować ostrożność w zbieraniu go i unikać bezpośredniego kontaktu ze skórą i oczami, dlatego też zaleca się używania do tego rękawiczek. Przed podjęciem leczenia glistnikiem powinno się najpierw skonsultować to z lekarzem.
Z uwagi na to, że glistnik jest łatwo przedawkować, należy zachować ostrożność w przyjmowaniu zawierających go preparatów i nie stosować ich dłużej niż dwa tygodnie.
Najważniejsze przeciwwskazania
• ciąża;
• karmienie piersią;
• jaskra;
• zaćma;
• choroba wrzodowa;
• niedrożność dróg żółciowych;
• przyjmowanie leków zaburzających funkcje wątroby.
Najczęstsze skutki uboczne
• zapalenie wątroby;
• bóle i skurcze brzucha,
nudnośći;
• senność, bóle i zawroty głowy;
• nadmierne wydzielanie śliny;
• pieczenie w jamie ustnej;
• nietrzymanie moczu, biegunka;
• zaburzenia świadomości;
• obniżenie ciśnienia krwi;
• zaburzenia pracy serca.